Brechtje

Een flinke tijd terug maakte ik deze dot,

Brechtje.

Groetjes Sandra

voor de winter

Vorig najaar was ik bij Handwerkjuffie voor een workshop Zweedse wanten haken. Ze hielp ons op weg en thuis maakte ik de wanten af. Ik vrees dat ik de wanten niet aan zal hebben omdat ik ze niet winddicht genoeg vind (voeren lukt niet want dan passen ze niet meer) en ik ben niet helemaal tevreden over de uitvoering (niet zichtbaar op de foto). Ik vind ze er wel leuk uitzien.

Ongeveer in dezelfde tijd startte ik met een sjaal. Dat werd een project in drie delen. Omdat ik eigenlijk een bol te weinig had, was het spannend of de sjaal wel lang genoeg zou worden. 

Eerst begon ik met het breipatroon Ace of diamond van Drops Design (linker foto). Een leuk patroon maar je moet wel even het koppie erbij houden. Helaas nam het teveel wol dus haalde ik het uit. Toen begon ik aan de mistake stitch (middelste foto, geleend van Pinterest). Die vond ik te saai en dus haalde ik dat ook weer uit. Bij de derde poging ben ik overgestapt op haken. Het is een patroon van Helena Haakt. Heel goed te doen en de sjaal werd lang genoeg.

Voorlopig hoop ik hem nog niet nodig te hebben maar ik ben in ieder geval voorbereid.

Groetjes Sandra

vloerenfeest

Al een poosje was mijn man de potpourrie aan laminaat- en tapijtvloeren op onze slaapverdieping zat. Lekker strak één geheel dat was wat hij wilde. En dat was ook wat we gingen doen. Nou is een vloer leggen op zich wel te doen máááár daarvoor moet er eerst flink verhuisd en dan ook maar tegelijkertijd opgeruimd, worden. En de oude vloer moet eruit. Ik heb hard gewerkt de afgelopen dagen, pff.

Al mijn knutselspullen verhuisden tijdelijk naar zolder

en met mijn blauwe ruitje sliepen we een paar dagen in ons bed in plaats van op ons bed (Op de grond maar wel in de ombouw).

En terwijl ik dus voor de zoveelste keer vanmorgen van boven naar beneden draafde, zag ik Saar op haar dooie gemakkie in de tuin zitten. Huh, hoe kon dat nou want ik wist dat haar huis ook helemaal overhoop moest bij het vloerenfeest. Dus vroeg ik een beetje geïrriteerd: "Heb jij niets te doen?" En Saar antwoordde heel rustig: "Nee hoor, die meneer was heel aardig, zij regelen alles voor mij". 

Grr, dat wilde ik nou net niet horen.

Groetjes Sandra

Kaboutervrouw

De afgelopen week vertoefde ik in de Ardennen. Het landschap daar is prachtig en zo anders dan ik thuis gewend ben. Mijn fantasie ging natuurlijk weer met mij aan de haal. Bij elk uitstapje keek ik spiedend rond of ik misschien toch een keer kabouters zag.

Maar niks hoor. Ik denk dat ze, heel verstandig, lekker uit de zon bleven.

Maar zag ik dat vanmorgen nou goed? Wat scharrelt er daar tussen mijn komkommers?

Fijne week.

Groetjes Sandra

popje

Zoals ik laatst al schreef, nam mijn collega afscheid. Van de kinderen kreeg ze een deken voor haar kleinkind maar ik wilde haar ook nog iets persoonlijk geven. En dat werd deze dot:

Een 20 cm popje met een lijf uit een stuk. Ik maakte ooit al eens zo'n popje bij Ineke Gray.

In de kast had ik nog een rood geruit koffertje en van de batiklapjes maakte ik een lakentje. Zo paste alles mooi bij elkaar.

Dag kleine meid dat je maar veel plezier en liefde mag geven.

groetjes Sandra

bewateren

Als je nu denkt dat ik ergens in Zuid Frankrijk vakantie houd, dan heb je het mis. Het is gewoon het plantsoentje bij mij om de hoek. Aan deze kant van het huis staat nu een windje en daar wilde ik vanmorgen even van genieten.

En wie zag ik daar aankomen? Inderdaad Saar. "Wat ben jij allemaal van plan", vroeg ik. "Ik ga mijn planten water geven met wat water uit de vijver" antwoordde Saar.

Mijn brein sloeg meteen op hol. Wat een goed idee zo met die fiets, dan hoef je niet zo te sjouwen. Ik heb gisteren bijna jaloers zitten kijken naar al die (hoos)buien elders in het land. Hier kwam een veelbelovende donkere lucht aan maar bij Hoorn rechts af, zeg maar en er viel geen druppel. Mijn voortuin snakt naar wat water en dus.....

pakte ik ook de fiets en sleepte een paar emmers water naar de voortuin. Als ik goed luisterde hoorde ik de planten "dank je" zuchten.

Groetjes Sandra

simpele batik

Deze week ging mijn collega met pensioen. Omdat ze ook net oma is geworden, maakten de kinderen en ik een passend cadeau voor haar.

Ik liet mijn kleuters met naald en draad door een lapje heen rijgen en als je dat aantrekt, krijg je propjes. Die propjes stof heb ik vervolgens in een bak met Dylon textielverf gedaan. 

Dit is dan het effect maar spoelen zonder handschoenen kan ik niet aanbevelen. Op de foto lijkt het mee te vallen maar ik had echt behoorlijk rode handen en dat heeft twee dagen geduurd.

Vervolgens heb ik harten uit de lapjes geknipt en die nog een beetje versierd.

Tenslotte heb ik de harten op een fleecedeken genaaid. 

Die kun je altijd gebruiken met kleinkinderen.

groetjes Sandra