Mijn kinderen keken altijd naar Sesamstraat en ik keek graag mee. Gewoon omdat ik dat leuk vond. Misschien was ik nog wel meer fan dan zij. Sesamstraat was ook eigenlijk Pino, Tommie, Ieniemienie en later Purk, vonden ze. De andere poppen waren ook grappig maar de verhaaltjes met de eerstgenoemde waren verreweg favoriet. In mijn eigen jeugd heb ik het niet gekeken omdat het op de buis kwam toen ik al wat ouder was.
De verhaaltjes bevatten vaak een boodschap zonder direct moraliserend te zijn. Dit gedichtje van Pino heb ik ooit opgeschreven en goed bewaard. Ik vind het nog steeds heel mooi.
Ik kan het echt niet helpen
maar soms moet ik je zoenen geven.
Dat gaat gewoon vanzelf
voor ik het weet is het al gebeurd
en heb je weer een zoen en nog een zoen
en nog een zoen.
Moet je maar niet zo lief zijn,
ik kan er niets aan doen.
Fijn weekend.
Groetjes Sandra