Spatje

Afgelopen dagen was ik druk in de weer met Spatje. Spatje is een ruimtewezentje dat zijn ruimteschip is kwijtgeraakt en daarom voorlopig in mijn klas komt wonen tot zijn vriendjes hem weer komen ophalen. Eigenlijk heet hij Yuki Frostfoot en is een pakket van atelier Anke (zij heeft het vertaald). 

Hij is behoorlijk groot. Zittend is hij al 30 cm.

Hij is heel nieuwsgierig en aaibaar maar volgens mij kan hij ook een boef zijn. Eens kijken wat mijn kleuters van hem vinden.

Fijn weekend.

Groetjes Sandra

Nog een keer

Afgelopen weekend kreeg mijn Saar van de familie Ooievaar een pakketje met nieuwe zaadjes. Na ons hageldebacle vonden zij dat we wel wat hulp konden gebruiken bij een tweede poging.

Mijn Saar heeft nu het heft in handen genomen en heeft de zakjes nog even apart gelegd. "Voor in de meivakantie", zei ze gedecideerd. "Eerst weer binnen zaaien en nu pas echt na IJsheiligen naar buiten!"

En dat lijkt mij ook het beste. Als je naar de weersvoorspelling kijkt, zou je je als plant toch ook spontaan weer onder de grond terugtrekken?

Fijne Koningsdag.

groetjes Sandra

Hagelschade

April doet wat hij wil. En oef wat is dat waar. Had ik vorige week toch maar mijn goed groeiende zaaisels naar buiten gedaan omdat het binnen echt niet meer paste, ben ik nu nog slechts de teleurgestelde eigenaar van een zielig restje plantjes.

Want wat gebeurde er afgelopen woensdag? Een hagelbui en wat voor een!!

Met mijn Saar bekeek ik van het weekend de schade maar eens goed. 

"Tja". zei Saar, "typisch geval van domme pech."

"Ik heb echt geen groene vingers", zuchtte ik bij de thee. "Ach", zei mijn Saar. "We beginnen gewoon opnieuw, de zomer duurt nog lang". En zo is het.

Fijne week.

Groetjes Sandra

dreads en krullen

Mijn moeder is groot fan van de patronen van zij maakt het. Ze heeft alle knuffels in diverse soorten en maten gemaakt. Zo ook de poppen:

Zo zie je wat kleur kan doen.

groetjes Sandra 

cruisen in de knijperbak

Fijne week.

Groetjes Sandra

tuinieren

Na een vertwijfelende start in de ochtend, was het zondagmiddag heerlijk weer hier in het West-Friese. Echt weer om te luieren in de tuin. En dat deed ik ook.

Toen ik even tussen mijn wimpers door gluurde, zag ik mijn Saar in mijn tuin rondscharrelen. Oeps ze had al aardig wat werk verzet.

Ze vulde een vaasje met wat Helleborus. Zien jullie dat kleine slakje?

En ze boog zich over mijn zaaienmaarT. Dat gaat echt als een speer. Tijd voor verspenen enz. "Zeg, wanneer ga je ...". "Nee, vandaag nog niet", murmelde ik vanuit mijn blauwe tuinstoel. "Het is nu nog te koud, pas rond ijsheiligen, volgens tuinman Rob". En ik soesde nog lekker verder in het warme zonnetje. Mijn Saar zuchtte maar eens diep.

Fijne week.

Groetjes Sandra